Οι ξένες γλώσσες σήμερα αποτελούν επένδυση για το μέλλον των παιδιών.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η επάρκεια μας τουλάχιστον ξένης γλώσσας αποτελεί απαραίτητο εφόδιο για τη ζωή αλλά και για την επαγγελματική αποκατάσταση. Στην εποχή μας είναι προϋπόθεση εξέλιξης και επιτυχίας.
Πολλοί γονείς όμως βρίσκονται σε δίλημμα και μας ρωτούν: ποια είναι η καλύτερη μέθοδος για το παιδί μου; ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ Ή ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ;
Γνωρίζοντας το καθημερινά επιβαρυμένο πρόγραμμα κάθε οικογένειας και την κούραση των γονέων, καταλαβαίνω γιατί το ιδιαίτερο είναι μια επιλογή. Οι γονείς εξυπηρετούνται με τον δάσκαλο που έρχεται στο σπίτι, διότι δεν έχουν την έγνοια του «πήγαινε κι έλα» και πολλές φορές πιστεύουν πως δεν έχουν και την έγνοια της παρακολούθησης του παιδιού. Ο γονιός λέει «…φτάνει που έχω να παρακολουθώ το παιδί σε τόσα μαθήματα στο σχολείο του, ας μην έχω να επιβλέπω και τα αγγλικά από πάνω…». Κι έτσι αναθέτει στο δάσκαλο που έρχεται στο σπίτι όλη αυτή τη φροντίδα. Επιπλέον, σήμερα μπορεί να βρει έναν δάσκαλο με σχετικά χαμηλό κόστος, έναν φοιτητή, έναν νέο απόφοιτο σχολής που ψάχνει δουλειά ή κάποιον δάσκαλο που θέλει να συμπληρώσει το εισόδημά του.
Η πιστοποίηση ότι κάποιος κατέχει τη γλώσσα δεν τον κάνει δάσκαλο, ούτε ικανό να τη διδάξει. Ο δάσκαλος του ιδιαίτερου ακολουθεί τη σειρά μαθημάτων ενός κεντρικού βιβλίου που χρησιμοποιεί στο μάθημα. Αυτό φαίνεται εύκολο αλλά δυστυχώς δεν είναι αρκετό. Δεν αποτελεί σχεδιασμό μαθησιακού πλάνου!!
Επίσημη απάντηση στα διλήμματα σας δίνει η ψυχολόγος – Ερευνήτρια κα Αγνή Μαριακάκη, από πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Parents (Μάρτιος 2010):
Η αξία της ομάδας συμμαθητών.
Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε την κατάλληλη σημασία στην ομάδα των συμμαθητών, μαζί με τους οποίους μαθαίνει την ξένη γλώσσα το παιδί.
Μέσα στην τάξη θα επιταχύνει την προσπάθειά του, γιατί η τάξη έχει ένα συνολικό δικό της ρυθμό στον οποίο θα προσαρμοστεί. Έχει μπροστά του τον καλύτερο μαθητή, αυτόν που τα καταφέρνει λίγο καλύτερα στα προφορικά, ή λίγο καλύτερα στην έκθεση, και πυροδοτείται η φιλοδοξία και η άμιλλα.
Μέσα στην τάξη το παιδί δεν θα βαρεθεί, γιατί έχει τους φίλους του, μαθαίνει μαζί με την παρέα του.
Μέσα στην τάξη το παιδί εκτίθεται σε διάφορα μαθησιακά στυλ, μέσω των συμμαθητών του. Μαθαίνει λοιπόν με πολλαπλούς τρόπους, ακούγοντας τους συμμαθητές του, μελετώντας μαζί τους, κάνοντας εργασίες μαζί του.
Μέσα στην τάξη θα δει το σωστό να επιβραβεύεται και το λάθος να διορθώνεται πολλές φορές, επαναληπτικά, στους συμμαθητές του, και δεν γίνεται λοιπόν να μην μάθει και να μην προχωρήσει.
Οι κοινωνικές δεξιότητες.
Το σχολείο δεν είναι απλά μάθηση και εκπαίδευση στην γνώση. Είναι μάθηση και εκπαίδευση στην ίδια τη ζωή. Στο κοινωνικό περιβάλλον του σχολείου γλώσσας το παιδί εκτίθεται στις ανθρώπινες σχέσεις και σε όλα τους τα στάδια. Μαθαίνει να συμμετέχει, να διακρίνεται, να διεκδικεί, να κάνειυπομονή, να ανέχεται, να διαπληκτίζεται και να συγχωρεί, να διαφωνεί και να τα ξαναβρίσκει, ναεντάσσεται σε ένα σύνολο. Όλες αυτές είναι δεξιότητες για τη ζωή εξίσου ή και πιο σημαντικές από τα διπλώματα. Είναι τα χαρακτηριστικά που αύριο θα βοηθήσουν το παιδί να επιβιώσει στο επάγγελμά του, στη δική του οικογένεια, με τους συνεργάτες, τους προϊσταμένους του. Το σχολείο είναι ο ιδανικός χώρος όπου μαθαίνει όλα αυτά τα μαθήματα με ασφάλεια. Το ιδιαίτερο το απομονώνει, το «αποστειρώνει» από όλη αυτή τη μάθηση ζωής και το κάνει να μην προσαρμόζεται εύκολα στις συνθήκες που συνεχώς αλλάζουν.
Ειδικά, όταν οι γονείς αξιολογούν ένα σχολείο γλώσσας, πέρα από τις αίθουσες, το κτίριο, την τάξη, την προσβασιμότητα στο σπίτι, πρέπει να αξιολογούν τον επαγγελματισμό και την πείρα του διευθύνοντα, το πάθος και το ενδιαφέρον για το παιδί.
Κι ακόμα, τα εμπνευσμένα σχολεία γλωσσών, εκτός από την ξένη γλώσσα, μαθαίνουν τα παιδιά να σκέφτονται, να συγκεντρώνονται, να ιεραρχούν να συνθέτουν να συνεργάζονται. Να κατανοούν τους άλλους, να κάνουν φιλίες να συναγωνίζονται.
(321) Comments